لطف ارباب

خلاصه :

وکیست که نداند حسین(ع) نقطه ی مشترک قلبهای تمام ماست !
یکسال را می شمری تا باز برسی به شب اول محرم !
تمام سال را دعا می کنی که کاش در حرمش باشی و رقص پرچم سرخش را ببینی
دلت پر می کشد برای کربلا ... اما آقای ما مهربان تر از این حرفهاست . حالا که من و تو نرفته ایم ، حالا که روزیمان نشد حرمش، هدیه ای برایمان فرستاده هدیه ای از که رزق محرم مان را تعیین می کند .

پرچم سرخ حرم !