تنها مسیر ...

خلاصه :

امروز نوبت گروه ماست که فرش ها رو پهن کنه ، جانمازها رو بندازه و نماز رو برپا کنه و بعد من دقیقا مثل هر روز ظهر یکی از چادر گل گلی ها رو برمیدارم و از تو جا مُهری میگردم تا مُهر تربت قسمتم شه میشینم صف اول تا زمانی که خدا بهمون اجازه بده : « وقت ملاقاته...» و ما هم دست جمعی براش بندگی کنیم . یاد چند سال پیش می افتم . یکی از دوست هام بهم گفت نماز نمی خونم چون کلی گناه دارم ! دیگه فایده ای نداره منم بهش گفتم : اتفاقا نماز رو گذاشتن که بخونیم بشوره ببره! چون پیامبر مهربانی میگن : نماز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه برپا می شود گناهان را می شوید و از بین می برد . لبخند میزنم ... وقت ملاقاته ... الله اکبر