به یاد دسته پلاک های جامانده از همسفرانی که در گمنامی، به ملکوت «عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ&
شهدا، همه تعلقات را از خود بریدند و خود را مسافر آسمان کردند، تا گذرگاه بودن دنیا را اثبات کرد
شهدا، رفته اند و رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش ما باقی گذاشته اند.
فریاد ممتد شهید در ثانیه ثانیه زمان جاری است ؛ فریادی که ریشه در «هل من ناصر ینصرنی» سید
شهادت، کلاس همیشه دایر حرکت است که تمامی انسان ها را در هر برهه زمان، در خویش ثبت نام می کند و شهدا،
سلام بر شهدا که ایستاده می میرند.
شهیدان بر روزهای ما نسیم بهشت پاشیدند.
به یاد سرهای به سامان عشق رسیده و از تن عافیت دل بریده
حضور سرخ تو است که می خواندمان به برخاستن و ادامه دادن ، به بلند خواندن آنچه سرمشقمان دادی.
سلام بر آن‌هایی که رفتند تا بمانند و نماندند تا بمیرند و تا ابد به آنانکه پلاکشان را از گردن خو
در کجا جستجو شود؟
